Det var to trekk ved denne messa som bør nemnast. Det eine er bass. Så å seie alle utstillarar hadde lagt mykje arbeid i å få bassen djup og godt artikulert, både dei med store og små høgtalarar og forsterkarar. Det andre var nostalgi. For oss gråhåra er det difor naturleg å fokusere på desse sterkt fortidsutsjånadaktige greiene.

STAX
Ein gammal kjenning var også Stax elektrostatiske øyretelefonar. Desse er kjende for ei fantastisk oppløysingsevne, og det er nok svært få høgtalarar eller øyretelefonar som kan samanliknast med det Stax kunne. No kunne vi høyre siste modellar på messa, og det verka som Stax har drive produktutvikling og forfina elektrostat-øyretelefonane ganske radikalt. Men prisen var ganske spenstig, det er ei utfordring å skrape saman 230 000 kroner for toppanlegget. Og så kan du ikkje ta det med deg på joggetur heller, vi snakkar om eit stasjonært einmannsopplegg som slett ikkje er trådlaust.

QUAD
Elektrostatane sine lydeigenskapar er svært vanedannande, og det gjeld også høgtalarar. Eg hadde håpa på å få høyre siste versjon av Quad fulltoneelektrostatar, men dei var ikkje utstilte. Men det var kjekt å sjå att Quad sin elektronikk. Forforsterkaren 33 har innebygd riaa, akkurat som i gamle dagar, og effektforsterkaren 303. Denne har eg ikkje vore bort i sidan 70-talet, og den særeigne utsjånaden var svært minnerik, sjølv om eg personleg er litt for ung for denne - eg fekk lov å prøve Quad 405 med det spesielle “Current Dumping” straumforsyning. Denne gongen fekk vi også vite at effektforsterkaren leverte 70 Watt, noko som Quad ikkje fann det verd å nemne på den opphavelege utgåva. Diverre hadde ikkje importør Stereofil ikkje med seg elektrostat-høgtalarar, så det får vi komme attende til når det er aktuelt...

Les hele messerapporten frå Arve i Audiophile.no