Balalaika Favorites har eg berre høyrt på CD. Lyden er fantastisk, sjølv om mine erfaringar med opplevd balalaika er sterkt avgrensa har eg ikkje vanskeleg for å forstå at plata står på lista.
Her er nokre verkelege perler, men dei er vanskelege å få tak i, beklagelegvis. Den opprinnelege "Pines of Rome" finnest nesten ikkje, og ingen av nypressingane har kome oppimot fyrsteutgåva, seiest det. Denne vart returnert i hundrevis då ho kom, fordi ingen platespelar greidde å spore rillene den gongen (1957?)
Det er lærerikt å lytte til dette, og saman med TAS-omtalene av ymse produkt, gjev det mykje info om korleis TAS prioriterer og tenkjer rundt lydreproduksjon.
