I dette tilfellet er det ikkje matching av horn til drivar som er det største problemet, sidan du kan sjå at dei oppfører seg ganske likt høgt i frekvens. Det er heller hornet si terminering (og dermed òg samhandling mellom baffel og horn) som gjev problem lågt i frekvens. Heilt konkret vil eg med 99% sikkerhet seie at innsnevringa lågt i frekvens er diffraksjon frå baffelkantane + termineringa av hornet.
Eg er samd i at matching av drivar og horn er ein god idé. Desse modellane er modellert med den koniske biten frå faseplugg til driver-exit til dømes, sidan den gjev meir korrekte resultat enn å starte simulasjonen med flat bølgefront i halsen til hornet.
Eg tek med fridomen til å endra litt på det allereie gode utsagnet ditt: baffel, horn, og drivar må sjåast på som ei eining.