I dag spelar det godt, og det smakar godt. Litt om lyden frå stereoanlegga våre heilt generelt, ispedd litt psykologi; og resten av jolaølet.
Du har sikkert erfart det sjølv. Einskilde dagar eller kveldar spelar det berre betre enn andre, uvisst kva grunn, og nokon spelar helst berre om natta. Då er vist lyden reinare. Debatten går høgt i audiofile krinsar. Er dette reelt, eller berre innbilling? Kva som går føre seg i kraftverka våre tek eg ikkje stilling til, for det har eg ingen peiling på. Men me er opne for info.
Minus og pluss vert - - -
Ein morgon eg kom ned i stova og sette på noko musikk, hadde eg denne kjensla. Eg byrja atter ein gong å filosofere om dette var verkeleg. Eg er fullstendig klar over at eige humør kan påverke det meste. Du treng ikkje vera psykolog for å forstå det. Den verste kulda var over, vatnet var tint opp att, og eg hadde i siste liten fått olje på tanken for oppvarming av huset. Alt var på stell. Eg var letta og glad. Det spelte helsikes godt. Eg sette meg ned ved anlegget for å byta kanal, for på Nrk Jazz spelte dei berre gamal drit. Der oppdaga eg at bassen sto på pluss to, og diskanten på minus to. Ikkje rart eg hadde ein stor, feit og behageleg lyd! Eg sette kontrollane i nøytral posisjon, og då let det som det brukar låte.....
Les heile dagbokartikkelen til Stig Arne i Audiophile.no
