Skink_123 skrev:
knuhe skrev:
Skink_123 skrev:
Ikke gå bananas med gram på vinylen, 140g holder, ikke over 180g iallefall!
I mine ører har 180 grams pressinger en svartere bakgrunn enn tilsvarende på 140g utgave. Kan være innbilling, men er det tilfelle er det ingen grunn til å velge noe annet enn 180 grams pressing. Vinylkvalitet er veldig viktig for å få denne sorte bakgrunnen og dynamisk kontrast. Her må det være snakk om økonomi og ulike preferanser hos de ulike aktørene. RTI presser for en rekke aktører, men kvaliteten på vinylen er svært forskjellig selv blant audiofile merker. Classic Records hadde jo en egen vinylformula som skulle være meget bra, men der var det så som så. Ofte var det mye overflatestøy og dårlig kvalitetskontroll. De senere platene med klar gjennomsiktig vinyl var slettes ikke bra. 45rpm jazzutgivelsene til Gray / Hoffmann (Blue Note, Fantasy
..) er jo også presset på RTI men der er vinylen helt fantastisk. Jeg har nesten alle 45rpm jazzutgivelsene (flere hundre) og alle har den samme vanvittig gode vinylkvaliteten. Så RTI kan om man er villig til å betale for det. Regner med at 2L vet å stille krav her.
Ellers har jeg ingen seriøse motforestillinger mot DMM, hører jo at det gir en veldig fin klang, god 3D og flott dynamikk, men kan det bli for rent og korrekt ???
Har du sammenlignet 140g opp i mot 180g direkte? Justerte du armhøyden for høydeforskjellen på platene?
Eg har gjort ein del direkte samanlikningar med ymse pressingar, vekt m.m., så langt det lot seg gjere. Men med eit alt for lite utval, og så er det uansett for mange usikre parametrar, særleg når den eine plata er gammal og den andre ny.
Eg opplever at 180g stort sett er betre enn 200 g. Mindre støy.
Med platekrans på spelaren er tynne plater (140 g og endå mindre) stort sett jamgode med 180 g. Men på min gamle LP12 hadde eg ikkje dette alternativet, så der let 180 g betre
Ein del spesialpressingar let betre enn originalen, i den forståinga at dei hadde mindre overflatestøy og noko betre dynamikk
Nokre spesialpressingar (Særleg halvfartsgraveringar) fekk betre oppløysing og mikrodynamikk, men miste noko "feit" bass, som i ein del samanhengar var ynskjeleg.
DMM gjorde ein god del for diskantoppløysinga, men innspelingane hadde også noko tilbakelent bass (her fekk eg ikkje tak i same innspeling med og utan DMM, så her har eg gjort meg opp ei meining ut frå synsing om DMM generelt)
Direktegraveringar er utruleg bra på alle måtar. (Bortsett frå repertoaret, då...) Men det finnest ein del "tradisjonelle" pressingar med like rå makrodynamikk.
45 R.P.M kan få ut ein del ekstra dynamikk, men stiller større krav til at vinylen er rein og velstelt.
Elles justerte eg alltid armhøgda mellom ulike platetjukkleikar då eg hadde tangentialarmen Eminent Technology ET 2 (veldig enkel sak, kunne gjerast "i fart". Men då eg gjekk over til Akito 2 og seinare VPI JMW 9 Sig, tykte eg ikkje det var vits lydmessig i høve innsatsen. Varierer noko med pickup, sjølvsagt.
