Kom brått til å tenke på den her:
Vårherre har kledd sæ i høghalsa genser.
No løfte han snyskofla, tænke, og ser
På mæ og han Eilef som sette ut båten.
Så måkke Han snyen ner,
Så måkke Han snyen ner.
Det tetne te himmels. Det tetne i havet.
Det tetne i suinnan så ingen kan ro.
Han Eilef hiv' juksa i skotten og kveskre,
"Ska tru ka Han lure på no?
Ska tru ka Han lure på no?"
Vårherre har kledd sæ i høghalsa genser.
Vi veite i støa, vi veite og ber.
"Å, gløm at vi svor da vi plagdes mæ båten.
Å, gje oss litt beire vér,
Å, gje oss litt beire vér!
Å, gje oss ein time, ei økt over åran!
Ei økt over åran gjør feskaren glad.
Vårherre, vær nådig med to stakkars toska,
Det va' 'kje så galt det vi sa.
Det va' 'kje så galt det vi sa."
Men Vårherre har kledd sæ i høghalsa genser
Og huva og votta. Nu måkke han sny.
I båtstøa heime står æ og han Eilef,
Og synda e tong som bly,
Og synda e tong som bly.