I førre dagboka skreiv eg om karakterfulle forsterkarar. Me held fram med karakterfulle høgtalarar. 3 store par er relativt grundig prøvd ut, eitt av dei er særs sjeldne, dei to andre meir vanleg men særs ytedyktige, det eine paret til og med særs rimelege, men kan hende dei beste, etter forsiktige modifikasjonar. Me byrjar med “pyramidane”, ikkje frå Egypt, men frå Electrocompaniet. Men ølet vert sagt å koma frå Egypt, opphaveleg. So då var ikkje den vitsen so dum likevel.
ELECTROCOMPANIET OBJEKT - “DESIGNED BY SVEIN ERIK BØRJA” (SEINT 80-TAL)
Det blir ikkje meir eksklusivt enn dette. Høgtalarane er designa av den kjende NRK-profilen og audiofile guruen Svein Erik Børja som gikk bort i 1992, og produsert i samarbeid med Per Abrahamsen og Electrocompaniet, betre kjend for konstruksjonen av forsterkarsettet på 25 Watt, den dag i dag høgt verdsett. Per Abrahamsen gikk bort i desember 2022.
Objekt-skroget er eit komposittmateriale, epoxy og marmor, støypt på Porsgrunn porselen, og det vart truleg laga kring 40 par berre, avdi mange skrog mislukkast eller sprakk. Ein eigentleg serieproduksjon kom difor aldri i gong, også avdi Børja og Abrahamsen på eit tidspunkt rauk uklar om vidare produksjon og utvikling.
Eg finn ikkje mykje info om desse på nettet anna enn det eg sjølv har skrive. Meir om bakgrunnen finn du i dagboka frå januar -21, der eg fortalde om kvar eg har vendt meg for informasjon. Eg får ikkje med alt her, då hadde det vorte bok. Ver merksam på at ein del av iformasjonen eg fikk var avhengeg av kven eg spurde.
Sjeldan har det vorte laga høgtalarar meir i tråd med funksjonelle og akkustiske ideal. Ikkje berre skrånar fronten baketter, slik at alle 3 elementa står på same loddrette startstreken, men sidene møtest i ein topp. Nedst må ein høgtaler nødvendigvis har ein viss front og breidd for å hyse eit stort basselement og kabinettet bak, men oppetter til mellomtone og diskant bør kabinettet smalne inn for betre spreiing og stereoperspektiv. Du finn same tankegangen i dei vidgjetne eldre toppmodellane frå B&W (801) og KEF (105). So om du lurte på om eit breitt eller smalt kabinett er det beste, har du no svaret!
Fasongen er skulpturell og estetisk vellukka i de grad at dei vart “antatt" av MOMA (Museum of modern art) i New York, ukjend kva år. Det er ikkje mange forunt. Men dette er nok utelukkande på bakgrunn av utsjånaden. MOMA er ikkje eit hifi-magasin, det er derimot audiophile.no, og her har vi gjort ein grundig vurdering for å finna ut om Electrocompaniet Objekt er meir enn "berre eit kunstobjekt".
Sjølv om desse høgtalarane har ein del spektakulære eigenskapar, har dei og svake sider, som alle andre. Det fyrste problemområdet er bassen. Dette er store og tunge høgtalarar, som ein ekte high-endar, og dei var sikkert ikkje billege heller. Dei vert handsama deretter. Du forventar at dei skal kunne spela høgt og mektig, men det kan dei ikkje. Basselementet er berre 8 tommar, og såleis var det eine alt øydelagd grunna overbelastning (Seas CA21RE). Sidan samtlege element er limte fast i fronten i staden for skrudd eller bolta, tok det tid å finna ut korleis me fekk elementet ut, sjekka impedans og modell nr, og finna rett element på bruktmarknaden. Dei er difor eit mareritt å jobba med. Elementet måtte tersast ut med gjengeverkty, og samtlege element måtte ut grunna endringar/modifikasjonar me ynskte å gjennomføra. Me har meir info om element, delefilter og anna for dei som ynskjer, det er berre å ta kontakt.
Les heile dagbokartikkelen om Electrocompaniet Objekt i Audiophile.no
