Etterspørselen faller for elbiler, og aksjemarkedet begynner å ta et oppgjør mot boomen.
www.finansavisen.no
Interessant.
Eg trur du (og artikkelen) har nokre gode poeng. Elbilen er, trass glimrande eigenskapar, ei vidareføring av den fossile privatbilen. Altså: Ekstremt fleksibel privat mobilitet i byte mot
- høg pris for å vera med (ein ny bil kostar gjerne mellom 1-2 årsløner, og varar kanskje 10-15 år om ein er moderat heldig).
- kostbar infrastruktur (vegar), der kostnadene i stadig større grad vert lagt rett på bilbrukaren.
- generelt høg løpande kostnad for å disponera bilen (forsikring, service, slitasjereperasjon, dekk, vask, drivstoff)
- mykje plunder og bekymringar
Variablane er litt ulikt vekta for elbil, men kostnadene er stort sett det same, og sluttsummen er i same storleiksorden. Som blårussen konkluderte i finanstråden (eg har usvikeleg tiltru til at dei kan telja pengar): Å eiga bil er noko av det dyraste ein gjer.
Alt før elbil-boomen var det ein trend at folk fann alternative løysingar, særleg om vi ser ut over spreiddbygde Noreg. Delvis pga urbanisering, delvis pga dei høge kostnadene.
At det kjem eit tilbakeslag når delar av den kundegruppa som kjøper nye bilar, har bytta til elbil, burde ikkje overraska. At elbilen skulle redda ein bilmarknad som allereie var i krise, var nok overoptimistisk.
www.motor.no
www.nrk.no
