1. Er stadig på "kurs" i forbindelse med jobben for at vi skal få bedre resultater.
2. De delte nemlig ut prøvene de skulle ha i forkant av selve prøven, ca 2 dager før og eleven tok den som en "prøve-prøve". De fikk så nøyaktig samme prøve to dager etterpå og visste om dette selv. Det sjokkerende er at karakterene ble bedre for nesten samtlige.
3. Det er trist å jobbe i en skole der kravene skal senkes og senkes i stedet for å faktisk stille krav til elevene. Jeg husker bare tilbake til min egen skolegang på 80 og 90-tallet. Mye har blitt bedre, men vi var mye bedre på mange ting. Vi klarte f.eks. å skrive ned leksa selv og trengte ikke ukeplan og stadige påminnelser.
4. Det er også skremmende å se hvordan andelen elever som mottar spesialundervisning øker voldsomt:
3.3.4 Spesialundervisning... - regjeringen.no
1. Kursing av lærarane er ein fantastisk ressurs, som har vorte øydeleggjande regulert. Eg er så gammal at eg var kurshaldar på 90-talet, og må seie at organiseringa av lærarkurs den gongen var langt betre enn no når vi har "fått" den ekstra veka (+1 dag) til fagleg oppdatering.
I gode, gamle dagar var det skulen som bestemte kursa. Her var det relativt knappe midlar, men om ein lærar ville ta eit sommarkurs, var det ein liten budsjettpost ein kunne søkje på. Lærarane brukte ein dag eller tre av sommarferien (frivilleg, stort sett) til å oppdatere seg på noko ho/han var motivert for. Fungerte veldig bra for dei som hadde litt faglege ambisjonar, men ikkje for alle, sjølvsagt. Kursa vart skreddarsydde og det var mange aktørar som kunne tilby stor breidde i tilbodet.
I dag har vi interkommunalt samarbeid, og får tak i ein eller annan kjendispedagog, fyller ein sal med 3 - 400 lærarar, og held andakt, standupshow eller tilsvarande sjanger. Dei praktiske døma, erfaringsutvekslinga og den velsigna diskusjonen om kva ein heldt på med som var i fokus tidlegare, er no så å seie totalt fråverande.
2. Har sett dette i bruk nokre gongar, ja. Men heldigvis unntaksvis. Men om du lagar ei prøve på ein eller annan læringsplattform (vi brukar Fronter enn så lenge), er det fint for elevane å kunne drille inn oppgåver og repetere dei, når du likevel har tatt deg umak med å lage sånt innimellom all rapportskrivinga...
3. Eg var sjølv ein av desse vekeplanfundamentalistane, men ser no at det fører til at elevane berre vil gjere, ikkje lære..... Har planlagt opprør, men det får vere til neste gong eg er kontaktlærar. Så må det vere ein passeleg konstellasjon på teamet eg skal jobbe på. I år tek eg etterutdanning, så det passar ikkje så godt, men den gode, gamle lekseboka kan eg tenkje meg å børste støvet av.
4. Ein heilt naturleg konsekvens av tildelingssystemet. Når det kuttast knallhardt i delingstimane pga dårleg økonomi, er det på sin plass å diagnostisere nokre elevar, og dermed gje dei juridisk rett til meir undervisning. Problemet er at dette stort sett vert einetimar til diagnostiserte elevar (dei kan eventuelt takast ut i felles gruppe om det fungerer), og ikkje til deling av klassen, gruppeundervisning, lesekurs m.m. som ein kan dersom midlane kan disponerast fritt.
Eg tippar vi kjem til å få endå fleire diagnoser framover. Parkinsons lov verkar nok inn også (eit kvart forvaltningsnivå vil kjempe for sin eigen eksistens og ekspansjon, også BUP, PP-kontora og alle psykologane, utan at eg dermed meiner å seie at vi ikkje treng desse fagfolka og systema), men hovudårsaken til alle mistilpassa og dropoutarar er at det er noko gale med måten ting organiserast på.
Det var mange problem tidlegare også, men av eit anna slag. Når skal vi evaluere "reformene" i skuleverket? Eg listar opp frå mi eiga tid som lærar:
- Nytt økonomisk fordelingssystem til kommunene (New public mangagement-tenking) som droppar detaljregulering av ressursbruken i skulen. Kommunane står friare til å omdisponere mellom skule og andre gode føremål.
- 6-åringane inn i skulen. AP har greidd å få vekk barnehagekøane ved å fjerne eit årskull, og sende det inn i skulen. Her er det mykje billegare, for i skulen treng ein ikkje å ha så tett vaksenbemanning som i barnehagen. Alle parti tykkjer dette er storveges.
- Auka timetal i "dei viktige" faga norsk, matematikk og engelsk. Brukast meir tid, kan du ha meir inn i pensum, og lære meir. Ikkje i ungdomsskulen, der har timetalet vore 30 timar i veka sidan 1975, men i småskulen, der det i utgangspunktet var 15 timar i veka. For sjuåringar, altså....
- Kunnskapsløftet som fekk vekk "leikeskulen" og den ekstra bemanninga i skulen for 6-åringane. No kan dei sitte stille på pulten sin og høyre etter eit år tidlegare. Dersom det ikkje er ein gammalmodig pedagog som finn på noko anna, naturlegvis (kanskje vore på kurs? For nokre år sidan?)
Kunnskapsløftet fekk også vekk klasseorganiseringa til fordel for basisgrupper. Desse kan vere så store som kommunen ynskjer, i staden for klassestorleiken som var regulert til maksimum 30 elevar. 28 i visse kommunar.
- Sentraliseringa av skuleverket 1200 skular, om lag 23% av det totale skuletalet, er no nedlagde. I staden har vi fått store skular i urbane strok, der elevane i hovudsak vert frakta med buss. Tidlegare var det små grendeskular der elevane måtte sykle eller gå til skulen. Den fysiske fostringa har visse dokumenterte effekter, m.a. har elevar med skuleskyss i unge år lettare for å få ryggplager enn dei som går til skulen. Eg trur også det har mykje å seie at det føregår bussbråk/mobbing, og ikkje minst at reisetida i den beste tida på døgnet (elevar som har 45 minutts skuleveg brukar lenger tid på buss-sitjing enn på noko fag. Og har mindre leiketid). Trur nok dette må takast med som ein tilleggsfaktor når ein klagar over WOW og Facebook.
