Audiophile-stova
- Trådstarter Audiophile-Arve
- Startdato
Diskusjonstråd Se tråd i gallerivisning
-
Har aldri høyrt, berre høyrt om desse pickupane. Er dei litt sånn VdH-aktige?
Det går veldig bra med Koetsu. Eg har prøvd både ein Black og ein retippa sak, men det å ha litt meir, gjev utteljing på dynamikken. Den eg har no (AT33SA) leverer 0.4, medan alternativpickupen min, DL103, har 0.3. Det går, det også, men....VdH MC 10 (opprinneleg utgåve) var ein skikkeleg god match. Eg høyrde dessutan ein av dei råare VdH med Roald Mikkelsen, og det vekte meirsmak (bortsett frå prisen, då - dette var ein av dei dyrare).
Så langt har eg stort sett levd på ventepickupar: DV10x5, DL103, AT33SA, og har vore usannsynleg bra. (særleg etter prisen). Men eg veit så altfor godt at det er råd å gjere det betre: http://audiophile.no/nb-no/item/1960-eat-e-glo , spesielt om du har ein usannsynleg god riaa. EAT-e-glo er den mest allsidige riaa eg har hatt i hus, og han spelar musikk som få andre. Det gjer SP10 også, men denne er berre ikkje så allsidig.
- Ble medlem
- 27.04.2019
- Innlegg
- 8.310
- Antall liker
- 23.316
- Sted
- Nordvest på Jæren
- Torget vurderinger
- 4
Lundahl transformatorar fungerer veldig godt saman med ARC hos meg. Då er det enklare å tilpasse impedans og.
Peder
På ein SP10 treng du ikkje sånt. Det er impedanstilpasing til MC. Litt grovmaska, men også med 1k og 47K til MM. Det var denne forforsterkaren som stod i anlegget på TAS då HP bestemte seg for å seie at alle pickpar burde ha 47k last, også MC. Han tok feil, etter mitt syn.
Eg har no "spela rundt" med alle format eg har. Det er nok ingen tvil om at SP10 fargar lyden, for i tillegg til vinylen let både (SA)CD og bluray "betre" no enn med meir nøytralt forsterkari. Altså tilførast det noko av denne gamlingen, noko som eg tykkjer er særs attraktivt. Så no er eg på veg bort frå det målbart akkurate mot subjektivt opplevd realisme. Ein må altså stole på eigne øyrer innan denne hobbyen.
Men vi treng briller også. Iallfall nokre av oss. Elles kan vi ikkje sette stiften i rett rille, lese kva som står bak på forsterkarane, eller displayet på CD-spelaren.
Hva slags Copland er det du har Arve?
Det bør vel vera musikarane si oppgåve å laga god lyd. Om du har ein forsterkar, eller høgtalar, som "pyntar" på lyden vil alt du høyrer på verta farga. Ein slik forsterkar ville ikkje eg ha. Eg vil høyra lyden slik han var då ho Anne-Sophie Mutter spela. Målet mitt er å attskapa lydbiletet slik det var under opptaket. Om ein musikar spela dårleg skal det låta dårleg. Dårlege plater legg eg i restavfallsdunken. Men kanskje eg heller burde forera dei til nokon med røyrforsterkar.
Aldri i verda om du får min SP 10, Bolinder. Eg vil høyre lyden slik han opplevdest då Anne-Sopie dreiv på. Du får ta ein tur innom ved høve, så skal eg vise deg skilnaden på det korrekte og Det Einaste Rette.
CTA 520. Grei forsterkar, eigentleg. Men litt for veik for meg. Det vert nok til at eg sel han, når eg får summa meg.
- Ble medlem
- 27.04.2019
- Innlegg
- 8.310
- Antall liker
- 23.316
- Sted
- Nordvest på Jæren
- Torget vurderinger
- 4
Eg har høyrt Anne Sophie live, men eg likar og godt den reproduserte lyden gjennom ARC forforsterkaren.
Det skjønar eg godt.
Pinsa ærast ved å spele CD-ar. Gjennom SP 10 let det flottare enn på lenge. Tenk at eg lot denne vere parkert i sju år berre som reserve. No veit eg godt kvifor eg gjorde det - ASR er nok meir eksakt og korrekt, medan SP10 er ganske brautande når alt kjem til alt. For å finhøyre nyanseskilnadar på pickupar og anna, er nok ASR eit betre val, menmusikalsk sett kan det vere andre ting som er viktigare enn presison og nøytralitet. Tenkjer eg no, altså.Pparafinoksen
Gjest
Mener du lyden i rommet der ASM spilte? Eller lyden rett etter mikrofonforsterkeren (som ikke umulig er rørbasert)? Eller lyden ut av mikseren før den havnet på spolebånd? Eller lyden under mastringen? Det blir feil åkkesom og en utopi.
Har spelt ein del av både vinyl og anna gjennom SP10. Triveleg, ja. Og så har eg gjort avtale om å prøve den nye modellen av effektforsterkar. Eg er spent på om det er noko å hente på ein forsterkar med endå betre data når det gjeld vrenging. Eg tenkjer mitt, som i dette tilfelle at det er lite å hente når eg brukar SP10 som forforsterkar - her ligg alt fingeravtrykket ganske tydeleg. Tidlegare trudde eg dette handla om riaatrinnet, men det er også svært gjevande å spele andre signalkjelder, som altså går berre gjennom linjedelen av forsterkaren. Så eg håpar på at det er liv i gamlefar mange år til.
Tidlegare, då eg hadde ymse forforsterkarar ved sida av SP10, brukte eg av og til sistnemnde som reint riaatrinn, dvs. eg tok signalet frå tape out inn på ein linjeinngang på dei ulike forforsterkarane. Dette var (innan avgrensingane når det gjeld passande pickupar til SP10) svært nøytralt, og absolutt til å leve med. Så eg undrar meg på om det er linjedelen til SP10 som har denne "subjektive magien"... Dersom dette er tilfelle, kunne det vore spennande å gjort direkte samanlikningar med dei andre ARC-lengendene. Eg tenkjer då på SP6, SP8, og mest av alt SP3. Eg har høyrt alle tre (SP3 heilt utan kjennskap til det aktuelle anlegget, men likevel...), og var alle gongane svært begeistra. Så kom SP10, og eg måtte berre kjøpe.
Men den gongen var det vinyl som dominerte, og riaatrinn hadde alt å seie. 6 og 8 hadde svært gode slike, men det var snakk om 47kOhm og mm. Så det var ikkje rart at SP10 danka dei ut, når alternativa var dårlegare pickupar å beite på, eller bruk av stepup og sånt. Det kunne difor vore interessant å teste ut desse tre modellane i direkte samanlikning med SP 10.
Det må tenkjast meir på dette. I mellomtida må eg vente på effektforsterkarar. Dei skal samanliknast med gamle, gode (?) Copland CTA 520. Og så har eg funne fram frå gløymselen den mest hysteriske forforsterkar eg har hatt i eige; ein Jean Hiraga "le Tube". Skal eg ta sjansen på å kople denne særingen opp saman med stovereine hifiprodukt? Kjem det til å komme pip ut av anlegget når forforsterkaren har ein utgangsimpedanse på 40 kOhm? Og kva kablar skal eg bruke - det var denne saken som gjorde at eg høyrde skilnad på signalkablar, reknar eg med (du kunne høyre skilnad på flod og fjøre også, tenkjer eg...)
Men no må hagen sjekkast. Kan ikkje vere heilt nerd heller....
LeTube ja, hadde den m AudioReasearch D51 Orto SPU og QUAD 57
Minnene er enda søtere enn minnene om min første kjærast
Målet mitt er å attskapa same lydfeltet heime i stova som i opptaksrommet. Og då meiner eg lyden slik ein tilhøyrarane høyrer han i salen der musikken vert sppela. Det er sjølvsagt ikkje muleg. Mikrofonane (spesielt følsamheitskarakteristikkane) og kvar dei er plasserte er nok ein av dei viktigast faktorane, saman med lytterommet, høgtalarane, plasseringa av desse og lyttarane. Sjølv om eg meiner at røyrforsterkarar er utdatert teknologi plagar det meg ikkje om lydtekninarane nyttar slike, så lenge resultatet er bra. Men eg ser ikkje på signalet ut frå mikrofonforsterkaren som ein referanse. Referanse bør vera lydfeltet i opptaksrommet, der lyttarane sit. Eit symfoniorkester, til dømes, let etter mi meining best omlag midt i salen, ikkje på fyrste rad. Men det betyr ikkje at ein bør plassera mikrofonane midt i salen. Når ein har rimeleg bra høgtalarar høyrer ein stor skilnad på ulike opptak av same verket. Men ulike opptak er ikkje direkte samanliknbare: nokre musikarar (orkester, dirigentar og solistar) har gode og dårlege dagar. Sjølv om profesjonelle musikar er svært rutinerte er det ikkje til å unngå at resultatet varierer litt frå dag til dag. Og same verket spela av ulike orkester kan låta svær forskjellig. Til og med same verk, spela av same orkester, men med ein annan dirigent let ikkje heilt likt. Ein annan variabel er at ulike konserthallar har forskjellig akustikk; det finst berre ein Große Musikvereinssaal. Og så har ulike lydteknikarar ulik tilnærming til korleis eit opptak skal gjerast. Dette gjer det vanskeleg å samanlikna ulike opptak av same verket. Men det er likevel interessant.
I nokre tilfelle finst same opptaket på LP, CD og/eller som nedlastbare filer, og desse kan låta ulikt. Eg likar som oftast best nedlastbasre filer med 24-bits opptak, men eg har òg høyrt nyutgjevingar på CD som let mykje dårlegare enn gamle utgåver på LP. Det kjem truleg av at nokon har "forbetra" opptaka, lanskje i eit forsøk på å fjerna kompromissa som var naudsynte i samband med LP-mediet. LP-mediet er langt frå ideelt; det har mange typar innebygd forvrengning. Men det finst mange gamle opptak på LP som ikkje er tilgjengelege på digital format, og mange gamle opptak let bra, om ein ser bort frå den karakteristiske LP-forvrengninga og knitring og hakk i gamle plater. Kanskje kjem det av at det vart nytta færre mikrofonar enn på moderne opptak. Men det kan òg vera at lydteknikarane ikkje hadde tilgang til så avansert utstyr i studio, noko som kanskje var ein føremon.
Du har rett, Bolinder, i det at du kan høyre skilnad på konsertsalar, dirigentar og ymse musikarar si dagsform. Iallfall på nokre opptak. Eg framhevar gjerne RCA sine Living stereo frå rundt 1960. Desse har ganske tydeleg rominformasjon.
Elles finnest ein del av desse i trekanals SACD-utgåver. Dei tre kanalane var opprinneleg for å spele inn vinylutgåver, høgre og venstre kanal skulle vere til stereo, medan midt-mikrofonen gjekk til mono. Dette var gjort på ein trekanals bandopptakar, og kan altså attgjevast med nymotens teknologi. Eg høyrer likevel helst på stereoutgåvene på vinyl. Mellom anna fordi eg ikkje har råd til ein høgtalar til å setje i midten, og så er det svært få verkeleg gode tre-kanals rørforforsterkarar....
Jeg har fremdeles min SP-6B og det hender at jeg tar den fram for å spille litt på den. Da kjører jeg Benz LP rett inn på 47K og uten annen forsterkning foran. Det går helt fint, men så bruker jeg Telefunken ECC803S rør og de er vel av de mere støysvake og med lyd som sannsynligvis er bedre enn alle andre ECC83 rør som finnes.Fikk forøvrig byttet alle kondisene for et par år siden og det var også merkbart bedre enn de som satt i siden jeg kjøpte forsterkeren for 40 år siden.
Eg viste ikkje at 3.kanals SACD-plater er å få kjøpt. Harry Olson laga eit trekanalssystem medan han var tilsett hjå RCA, kalla RCA Victor Dynagrov [1], men det var ikkje mynta på forbrukarar. Så lyden vart miksa ned til to kanalar og gravert på LP. Men SACD-platene du syner til nytta kanskje ikkje dette systemet?
Det er fleire som har kome med framlegg om trekanals stereofoni [1]-[7]. Stereo har ikkje noko med to kanalar å gjera, sjølv om det er det vanlegaste distribusjonsformatet. Talet på kanalar på distribusjonsmediet treng ikkje å vera likt med talet på høgtalarar, så det er ikkje noko i vegen for å nytta tre høgtalarar for å gje att vanlege tokanals stereofoninske opptak. Men da kan ein ikkje plassera midthøgtalaren på sida, under ein stor skjerm. Ein lyt ha tre like høgtalarar: babord, midt og styrbord. Og så trengst det ein (relativt enkel) krins (ofte kalla matrise) for å generera midtsignalet. I dag kan dette gjerast digitalt; ein lyt då ha ein trekanals DA-omformar, tre effektforsterkarar og tre like høgtalarar. Høvedproblemet er vel å få plass til ein ekstra ekstra høgtalar. Det er heller ikkje så lett å få kjøpt tre like høgtalarar. Eg har ikkje prøvd det, så eg veit ikkje om det har noko for seg i praksis.
Referanse
[1] Olson, H.F., The RCA Victor Dynagroove system, Jou. Audio Eng. Soc., Vol. 12, No. 2, april 1964, ss. 98-114.
[2] T.G. Dyar, Three speakers stereo, Audio Eng. Soc. 11th Annual Meeting, okt. 5-9 1959, Prepring No. 121.
[3] P.W. Klipsch, Stereophonic sound with two tracks, three channels by means of a phantom circuit (2PH3), Jou. Audio Eng. Soc., Vol. 6, No. 2, april 1958, ss. 118-123.
[4] M.A. Gerzon, Optimal reproduction matrices for multispeaker stereo, Audio Eng. Soc. 91st Conv. 1991, okt. 4-8 New York, USA, Preprint 3180 (U3) 6E/U-2.
[5] M.A. Gerzon, Compatibility of and conversion between multispeaker systems, Audio Eng. Soc. 93rd Conv. 1992, okt. 1-4, San Francisco, USA, Preprint 3405 (J-7).
[6] D. McKinnie og F. Rumsey, Coincident microphone techniques for three channel stereophonic reproduction, Audio Eng. Soc. 102nd Conv. 1997, mars 22-25, München, Tyskland, Preprint 4420 (E2).
[7] K. Howard, Trifield: A missed oppurtunity?, Hi-Fi News and Record Review, aug. 2000, ss. 68-73.
Trudde eg hadde nokre 3 kanal SACD,men fann berre ein,kan være fleire på loftet.Igor Stravinsky,A soldiers tale,dirigert av Leopold Stokowski.Utgitt på Vanguard.- Ble medlem
- 06.04.2019
- Innlegg
- 7.725
- Antall liker
- 12.005
Forsiktig innom for å tipse om at det fortsatt er en del titler tilgjengelig
Vinyl Records, SACDs, DVD Audio, Audiophile Equipment|Acoustic Sounds
Acoustic Sounds Audiophile Vinyl Recordsstore.acousticsounds.com
Har du katalognummeret? PÃ¥ Discogs finn eg SVC-92 HD, men det er vel ikkje denne?
Vanguard Classics ATM SC 1559
Her er nokre av mine. Eg lyttar som regel i stereo, og får då skikkeleg romoppleving. Men det gjer eg også på 5.1-anlegget, om enn ikkje i slik grad som med 2.0 og mbl.
Berlioz: Symphonie Fantastique: RCA 82876/676373-2
Scheherazade: 82876-66377-2. Ei av mine absolutte favorittplater, spesielt etter å ha høyrt verket i Stadlandet grendahus, sitjande to meter frå solofiolinisten. Plata er etter mitt syn endå betre RCA LSC 2446
Fiedler/Boston Pops (mykje bra derifrå. Her er eit "best of" samlealbum med låtar frå 1956 - 1960) RCA 82876-67895-2
Mange likar Fritz Reiner/CSO, eg har like stor sans for Charles Munch/BSO, til dømes eit par Beethovensymfoniar: RCA 82876-67898-2
Alle må ha ei favorittinnspeling av Saint-Saens sin orgelsymoni. Eg har ein annan, men her er Munch/BSO: RCA 82876-61387-2
Denne er også best på vinyl: Mussorgsky m.m. : RCA 82876-61394-2
Virgil Fox sine orgelinnspelingar er valdsame. Denne er meir normal: RCA 82876-71626-2 og har flott orgelakustikk.
Så ei plate som eg berre har funne med den såkalla "dynagroove"-teknikken på vinyl. Dette let skit, men SACD-utgåva er faktisk betre enn vinyl: Dvorak nye verda: RCA 82876-66376-2
Til sist ei Rhapsody in blue med Fiedler/Boston pops: RCA 82876 - 61393-2
Eg trur eg har ei fullstendig oversikt på heile katalogen frå RCA ein stad. Men må leite litt, om nokon er interessert.
Julian Bream spelar Concertio det Aranjuez- Ble medlem
- 06.04.2019
- Innlegg
- 7.725
- Antall liker
- 12.005
For de som er over gjennomsnittet interessert
Det som vert diskutert her er nedmiksing frå tre til to kanalar. Men korleis musikken var oppteken diskuterte dei ikkje; truleg hadde dei ikkje så mykje opplysningar om det. Denne typen trekanalsopptak er kanskje mynta på film? Youtube-lyden er og blir obehageleg å høyra på. Forklaringa ligg nok i at det vert nytta AAC, som for DAB+ [1].
Referase
[1] N. Vogt, YouTube Audio Quality Bitrate Used For 360p, 480p, 720p, 1080p, 1440p, 2160p, Youtube, 8/7-2015.
Dette er vel hybridplater (SACD), så for å spela DSD-versjonen lyt ein vel ha ein SACD-kompatibel spelar? Sony og Philips laga dette systemet for å tena pengar på å selja lisensar, så dei gjorde sitt beste for å hindra digital kopiering. Og dei spelarane eg har sett har berre analog utgang. Så da får du vel berre to kanalar ut?
Sony X800M2 UHD spelar SACD via HDMI.SACD kan rippast via enkelte Oppo og Pioneer spelarar,samt tidlige PS3 + nødvendig software.Alle Oppo spelar SACD med 7.1 multikanal ut og HDMI.
Får ein da ut dei tre kanalane på Vangard-platene på PCM-format?
Eg har ein Oppo 105 der eg kan velje DSD eller PCM.
Od kan få ut tre PCM-kanalar?
Antar det,skal sjekke når jeg fyrer opp anlegget litt senere.
Spilleren viser SACD PCM,receiveren viser den at den mottar PCM.
I 2 eller 3 kanalar?
Naturligvis i 3 kanaler,var vel det som var vitsen? -
Laster inn…
Diskusjonstråd Se tråd i gallerivisning
-
Laster inn…