HCS skrev:
Jeg anser meg selv som venn her. Min gamle PFR er riktignok ingen rør, men mosfet. Alikevel hadde den et lite glimpse av magien som jeg føler CJ har som sitt varemerke. Dvs en mellomtone så fyldig en skulle tro en var på konsert, ikke hørte et pistrete opptak.
Når dette er sagt kan en saktens lure på om dagens lydideal er samfallende med det CJ har gjort før. ARC feks strammer mer og mer opplydbildet sitt. Tipper det kunne bli vanskelig å høre om det er en rørforsterker eller en transistor som spiller. I min bok er det helt på trynet at en god rørforsterker skal høres ut som Bryston eller Boulder.. Fine merker det og, men det er ikke mitt lydideale av det jeg har hørt. Når så Vadseth har satset på oppløsning som glass uten fundament satt på spissen kan en jo lure hvor CJ passer inn...? Nå er det vel kanskje Response høytalere som kommer tilbake til Vadseth, men det kan bare tiden vise...
Ett annet spørsmål er jo om importør pusher for å få de testet.. Det har jo vært etpar kontreverser, blant med terminaler som vissynok sto for nære...
Håper dette hederskronede merket kommer på banen med flere innslag i Fidelity. Men slik det ser ut akkurat nå har jeg mine tvil :'(
Det å få produkt til utprøving er ei relativt omfattande affære. Hugs på variablane før testing, og hugs at om eit rørprodukt skal sjekkast skikkeleg ut, trengs det lang tid. Mange faktorar:
- Har importøren eit produkt som kan unnværast ei testperiode (testar gjort på ein kveld burde ikkje skrivast i det heile, etter mitt syn. Og eg personleg er avhengig av å ha eit produkt i minimum to helger...i tillegg kjem transportkostnadane)
- Er anlegget til den aktuelle testpilot relevant i høve produktet?
- Er produktet innspelt?
- Syner dei aktuelle røra det fulle potensialet (CJ brukar å levere kvalitetsrør, men andre produsentar tek gjerne "fornuftige" utgåver...)
Så ein må ha tålmod med dei stakkars testpilotane. Dei har det ikkje enkelt, heller ikkje importørane...
Eg veit ikkje om det er passande med eit forforsterkar-credo, men sidan eg no ferdast mellom CJ-fans er det kanskje greitt med ei subjektiv truvedkjenning:
Eg er med i CJ-vennane i kraft av å vere eigar av ein ET 2, som eg har vorte veldig fornøgd med. Bortsett frå ein del kranglevorne rør som eg måtte få bukt med, finn eg ingen grunn til å velje nokon annan for tida. Bakgrunnshistorien for meg og CJ går mest på forforsterkarar, sjølv om eg har likt effektforsterkarane godt også. Dei har eg diverre ikkje sett meg råd til, eller så har dei vore litt for svake effektmessig til mine konstellasjonar.
Det er to forforsterkarmerke eg alltid har vore fasinert av. Sjølv om det må innrømmast at det finnest svært så gode konkurrentar, også frå USA (t.d. burde det eg har høyrt av Rogue skremme dei andre) er CJ det eg held for å vere best akkurat no, iallfall i tilnærma edrueleg prisklasse - toppmodellane får Knut Vadseth & co ta seg av inntil vidare...
CJ har nok endra litt på klangidealet opp gjennom åra sidan PV 2 dukka opp som alternativet til ARC SP 3 (eller var det 6?). På tampen av 70-/overgong til 80-talet med SP 6 som "verdas beste" hadde PV2 rundare og til dels varmare klang, kamuflerte kanskje frekvensfløyane ørlite, støya litt meir, og hadde eit sinnsjukt djupt lydbilde som alle vart imponerte av. PV 2 tok liksom med seg "det beste frå SP 3", og gjorde det betre enn ARC på dette feltet. Eg høyrde svært mykje SP 6 og var imponert (du kan framleis ha mykje glede av ein slik, særleg om du spelar MM-vinyl), men dei gongane eg var innom PV 2, vart eg nølande i høve kva eg skulle satse på når eg skulle kjøpe anlegget eg skulle leve med etter studenttida...
Så kom ARC SP 10, ein dings eg framleis har sisteutgåva av, og som eg opplevde som suveren alt anna eg hadde høyrt av forforsterkarar fram til 90-talet ein gong.... CJ sin Premier 3 var også veldig, veldig god, men SP 10 tok MC-pickupar rett inn, og hadde endå betre dynamikk (utruleg nok, men det er heilt sant), i tillegg til at ein måtte ta med den "klassiske CJ-klangen" i vurderinga (SP 10 er så nøytral det går an å ha ein ARC utan å hamne i SP 11-fella; vrengingsfri, med litt reservert i dei dynamiske prestasjonane).
Eg høyrde også ganske grundig på PV 5 og har ved fleire høve fått med meg PV 10 og nokre av modellane mellom, men i framande anlegg. Eg hadde likevel inntrykk av at CJ-klang var til stades, og trudde at det var ein sterk samanheng mellom dette og den utruleg gode tredimensjoaliteten CJ alltid leverer.
Så fekk eg ET 2 i hus, og vart fullstendig hekta. Dette er storarta kvalitet til prisen (sjå omtale på
www.audiophile.no), alle dyder til CJ, og så nøytral at eg averterte min SP 10 til sals... Men eg skulle likt å køyre ein skikkeleg test av dei større modellane... og så dukka ET 3 opp - billegare enn ET 2, som raskt vart fasa ut. I "vår tid" ser eg ARC sin no utfasande rimelege 16 som mindre interessant (17 har eg ikkje fått med meg, eg veit ikkje om han er ei betydeleg oppgradering?) som ganske annleis CJ sin ET 3 (har eg ikkje høyrt endå, men visstnok ganske identisk med ET 2. Eg må få gjort ein test så snart eg har kapasitet til å gjere ein test) + "Classic" (Den har eg heller ikkje høyrt - er dette ein pre med gamlelyden, tru?)
Nei, når det gjeld konkurrentar til CJ i det rimelege segmentet, er det nok Rogue eg kikar nærare på...